W latach 80. XIX wieku książę Jerzy i księżniczka Emanuela ponownie gruntownie przebudowali pałac. Zgodnie ze stylem historycznym, wprowadzili głównie elementy romańskie i gotyckie, a także renesansowe.
Budynek, który rozrastał się przez wieki w różnych fazach budowy, miał teraz zostać zintegrowany w jednolity kompleks. Jednocześnie para książęca nawiązywała do początków castellum brunenfelsz, czyli średniowiecznego zamku.
Uroczystość zawieszenia wiechy na nowym donżonie odbyła się 2 lipca 1884 roku. Projekt tej i ostatecznej, daleko idącej przebudowy przygotował hanowerski architekt Edwin Oppler, który z pewnością inspirował się również pracami takich francuskich kolegów, jak Eugène Viollet-le-Duc i Émile Boeswillwald.