Kiedy hrabia Heinrich Trajektin zmarł bezpotomnie w bitwie pod Neerwinden (Belgia) w 1693 roku, jego kuzyn, hrabia Wilhelm Moritz zu Solms-Greifenstein (*1651), przejął majątek i przeniósł swoją rezydencję do Braunfels. Ożenił się z Magdaleną Sophią, córką landgrafa Hesji-Homburga. Para miała piętnaścioro dzieci, z których większość zmarła w dzieciństwie. Za jego panowania Braunfels przeżywał okres prosperity, a zamek przeszedł największą w swojej historii rozbudowę i renowację; zaznaczono je na żółto na sąsiednim rysunku; później dobudowano jedynie Nową Bramę (skrajnie po lewej).
Najpierw Wilhelm Moritz dokończył odbudowę pałacu, który został poważnie uszkodzony przez pożar w 1679 roku. W 1696 roku zaprojektował wewnętrzny dziedziniec pałacowy w szachownicę (1), a w 1700 roku rozbudował tzw. „budynek ottoński” (2). W 1704 roku zlecił utworzenie ogrodu zoologicznego Braunfels. Cabinettsbau (3), dawniej piekarnia i browar, a obecnie tymczasowa siedziba Rentkammer (obecnie Kawiarnia Pałacowa), został rozbudowany i ukończony w 1712 roku. Następnie powstały dwa duże skrzydła, które do dziś są charakterystyczne: Lange Bau (4) na zachód od dużego dziedzińca wewnętrznego oraz Entréebau (5) z arkadami od północy, przylegający do dzisiejszego Prinz-Albrechtsbau (6).
Weedenbau (7), który do dziś zachował swoją barokową architekturę, został ostatecznie ukończony w 1717 roku. Wilhelm Moritz rozbudował również Entréebau z arkadami (5) w kierunku zachodnim, aby stworzyć dodatkową przestrzeń mieszkalną dla rosnącej rodziny. Na szczęście plan rozbudowy kompleksu pałacowego o wspaniałą barokową rezydencję z ogromną szklaną kopułą nigdy nie został zrealizowany –kopuła z pewnością przysporzyłaby później kłopotów.
Ale Wilhelm Moritz nie był jedynie miłośnikiem przepychu. Jako władca wiele uczynił dla swojego kraju, wspierając gospodarkę i zakładając huty żelaza i fabryki. Osiedlał również w hrabstwie zagranicznych wytwórców, rzemieślników i pracujący zarobkowo – zwłaszcza hugenotów. Zainicjował tworzenie cechów krawców, piekarzy, bednarzy, piwowarów i pasterzy. Wreszcie, co nie mniej ważne, Braunfels zawdzięcza swój jednolity, piękny rynek, który zachował się do dziś.
9 lutego 1724 roku Wilhelm Moritz zmarł w wieku 73 lat.